ಯೋಧನ ಅಳಲು

ಯುದ್ದದ್ ಕರೆ ಬಂದಿತ್ತಂದು
ಎದ್ದು ನಿಂತಿದ್ದೆ
ಮಲ್ಗಿದ್ ಕಂದನ ಮುಖ ನೋಡಿ
ಹಂಗೆ ಹೊಂಟಿದ್ದೆ

ಗೆದ್ಬಾ ಅಂತ ಆರತಿ ತೆಗೆದು
ಹಣೆತುಂಬ ತಿಲಕ ಇಟ್ಟಿದ್ಲು
ಗುಂಡಿ ಬಿಚ್ಚಿದ್ ಅಂಗಿ ಸರಿಸಿ
ಎದೆಮ್ಯಾಲ್ ಮುತ್ತೊಂದ್ ಒತ್ತಿದ್ಲು

ನಾನ್ ನಿನ್ನೆದೆಯಾಗ್ ಬೆಳಕಾಗಿರ್ತೀನಿ
ಅಂತ ಅಂತಿದ್ಲು
ಹೇಳ್ದೆ ಕೇಳ್ದೆ ದೀಪ ಆರಿಸಿ
ಸುಮ್ನೆ ಹೊಂಟೋದ್ಲು

ಬುಟ್ಟೋಗ್ಬ್ಯಾಡ ನನ್ನ ಅಂತ
ಕಣ್ತುಂಬ ಅತ್ತಿದ್ಲು
ಅವಳಿಲ್ಲದ್ ಮನೆಯೀಗ
ಬರೀ ಕಗ್ಗತ್ಲು

ಸಾವುನ್ ಗೆದ್ದು ನಾನೇ ಬಂದೆ
ಅವಳೇ ಮನೆಲಿಲ್ಲ
ವೈರೀನ್ ಕೊಂದಾಗಿನುತ್ಸಾಹ
ಎದೆಯೊಳಗ್ ಉಳ್ದಿಲ್ಲ

No comments:

Post a Comment