ಅತಿಯಾಸೆ

ನನ್ನೆದೆಯ ಕಟ್ಟೆಯಲಿ

ಆಸೆಯೆಂಬ ಚಿಲುಮೆಯೇ ಬತ್ತಿತ್ತು

ಬತ್ತಿರಲು ಬಂದ ನನ್ನಾಸೆ ಹಮ್ಮೀರ

ನನ್ನ ಗೆಣೆಕಾರ

ನನ್ನ ಧಮನಿ ಧಮನಿಯಲಿ ಮಿಳಿತಗೊಂಡಿತ್ತು

ಅವನ ಆ ಗಂಭೀರ,

ಮುಗ್ಧ ಮುಗುಳ್ನಗೆ

ಕಂಡು ಅವನ ನಗುವಿನ, ನಡೆಯ, ಮಾತಿನ, ಚಿತ್ತಾರ

ಮಾಡಿತೆನ್ನ ಮನ ಅವನಿಗಾಗಿ ಚೀತ್ಕಾರ

ತುಂಬಿತು ನನ್ನೆದೆಯ ಕಟ್ಟೆ ಮತ್ತೆ ಆಸೆಯ

ಸುರಿಮಳೆಯಿಂದ

ಅತಿಯಾಸೆ ಆಯಿತು ಪ್ರವಾಹ

ಕೊಚ್ಚಿಕೊಂಡೊಯ್ಯಿತು ಅವನ

ಮಾಡಿತು ನನ್ನೊಂದು ತೀರ,

ಅವನೊಂದು ತೀರ

ಮತ್ತೆ ಬರಿದಾಗಿದೆ ನನ್ನೆದೆಯ ಕಟ್ಟೆ

ತುಂಬೀತೆ ಅದು?

ಕೊನೆಗೊಂದರಿತೆ ಅತಿಯಾಸೆಯಿಂದಲೇ ನಾ ಕೆಟ್ಟೆ